25 septiembre 2015

Existe una cierta preocupación por lo que ocurre en Cataluña. Y todos tenemos nuestra propia percepción. Con el ánimo de satisfacer la curiosidad de lo que realmente ocurre, nada mejor que acercarnos a alguien que vive el día a día. Pese a que llevamos más de treinta años sin vernos, aprovecho mi  vieja amistad con un compañero,  con el compartí años de juventud y de experiencias. Conozco su “seny” y su racionalidad para contarnos, sin apasionamientos, “su” realidad. La que él vive, seguramente similar a la de muchos que quieren seguir siendo “españoles”.
Estamos ante un gallego (Cangas del Morrazo-1.964), uno más de los miles que han hecho de Cataluña su “patria”. Lleva más de dos décadas en Cataluña, concretamente en la localidad de Montornes del Valle (BCN) Trabaja en el sector del ferrocarril desde hace más de 24 años. Espectador privilegiado del ambiente que se vive en estos meses. Así que, nada mejor que preguntar a Chechu Moreira, que así se llama nuestro protagonista.
Bueno, Chechu, ¿qué le lleva a un gallego de Cangas del Morrazo a terminar viviendo en Montornes del valles y trabajando en Montcada i Reixac.
Yo trabajaba en Madrid,  en una empresa del sector ferroviario, concretamente en “Asistencia técnica de  los sistemas de freno”;  después de dos años y medio, por motivos de un nuevo contrato con una empresa de Barcelona (Alstom), mi empresa me destinó  aquí, y fue una gran oportunidad ya que se requería alguien con mi perfil para desarrollar el trabajo que sigo haciendo, afortunadamente  hasta ahora. Aclarar que vine “voluntario obligado” y no como “un muerto de hambre” en busca de trabajo como algún estúpido me ha dicho alguna vez aquí.
Estas casado, tu esposa es gallega, pero tus hijas son catalanas y plenamente integradas.
Una de 21 años,  y la pequeña de 17, ambas bilingües y estudiantes en la actualidad. La mayor, Sarah, está cursando 4ª de Nanotecnologia y Nanociencia en la UAB,  y Marta en 1ª de bachillerato. Desde que empezaron en la escola/ bressol (Guardería) su idioma vehicular fue el catalán mientras que el castellano es el idioma materno, esto las hace unas “trilingües “estupendas ya que el inglés se les da bastante bien. Nacieron en Mollet del Vallés, que es una ciudad colindante,  en la que vivimos durante los primeros 17 años, mayoritariamente sus habitantes son inmigrantes de Andalucía y Galicia.
Son unas elecciones autonómicas, para elegir parlamento, pero a nadie se le escapa que se están interpretando en clave de plebiscito, y en ese sentido, ¿qué posición adopta Chechu?
Para todo en la vida nos regimos por normas, leyes, etc. y como buen militar que fui, (8 años) soy un tío muy disciplinado;  entonces… si no partimos de esa base, mal vamos. Yo iré a votar como cualquier otro ciudadano,  pero para unas elecciones al Parlament de Catalunya, y no a decir sí o no a la independencia, que es lo que cierto sector político está vendiendo a la gente de aquí. Esa forma de hacer las cosas la veo como una trampa,  y además lo han hecho para que el “SI” sea mayoritario. Es juego sucio.
¿Por qué vas a votar a favor de un partido constitucionalista?…..
Sin que se me tilde de “Nacionalista español” pienso que desde la legalidad soy español, dejando los sentimientos a un lado. Es lo que pone mi DNI,  y eso es lo que me identifica en Europa o el mundo. Nacer en un territorio u otro es circunstancial,  pero algunos lo llevan hasta el extremo y parece ser que les  hace ser “distintos”, como ellos mismos se definen. Obviamente,  votaré por un partido que NO está de acuerdo con la Independencia  pues, para mí, es sinónimo de egoísmo para con nuestros vecinos del resto de comunidades. Creo que la grandeza de este país es la riqueza y variedad de culturas y territorios, cada cual con sus costumbres, todas ellas respetables y otras a las que se le añade una lengua distinta que aun enriquece más a sus habitantes.
Realmente, ¿los catalanes se han vuelto locos?
Hombre,  dicho así…algunos me sorprende como están abducidos bajo la estelada  y el sentimiento catalanista. Eso sí, son sumamente positivos encarando ese potencial futuro,  pero también incierto, y más como están las cosas de la economía actualmente.
Desde tu punto de vista, ¿qué ha pasado para que en el 2005 sólo hubiese un 15 o 20 % de independentista, y hoy estemos sobrepasando el 40 %?
Alguien dijo: Espanya ens roba” (España nos roba), pagamos mucho para lo que nos dan después, mientras que en otras comunidades como Andalucía están tocándose las pel…” en el bar, etc., etc. ¿ Qué  pensaran los andaluces que se lo están currando a diario?. Es posible que con titulares en la mano, sea cierto, pero veamos el fondo de las cosas. Somos un país formado por 17 autonomías y unas son más ricas que otras. Creo que Catalunya, en su día, era la niña bonita de España (Años 80/90’s) donde venir aquí, se decía que era ir a Europa…todo correcto, mucho trabajo, mucha industria, autopistas, vida, movimiento…mientras que, exceptuando Madrid, Valencia y País vasco, las demás comunidades íbamos en el coche por corredoiras. Recuerdo ir de Ferrol a Cangas (Pontevedra) por la carretera nacional y tardar 3,5 horas en recorrerlo y nadie se acordaba de nosotros.
 Ahora todas las comunidades están mas o menos desarrolladas y están a la par en cuanto a prestaciones sociales, etc. y aquí parece que les escuece que los demás medren y claro alguno dice que es gracias a ellos…hombre, visto así me parece un poco injusto, yo también pago más impuestos que otro que cobra menos que yo,  y la cola del médico es idéntica para ambos.
¿Cómo es el día a día?
Jamás he tenido problemas con nadie,  ni por ideología ni por idioma, aunque siempre hay algún iluminado que suelta alguna cosita, pero sería injusto si dijese lo contrario. Estoy harto de defender a España aquí,  y a Catalunya cuando estoy fuera…en fin. Podéis venir a Catalunya,  pues tiene cosas maravillosas.
Personalmente, has tenido problemas en las relaciones personales con amigos o compañeros de trabajo
Nunca he tenido problemas hasta hace unos años, es decir cuando comenzó la crisis y se empezó a notar un aumento del sentimiento catalanista. Sin ser grave, si hablas del tema y expones tu opinión, al final, en algún momento se pierden las formas…sobre todo en las actuales redes sociales. Escribir opiniones no es lo mismo que decirlas cara a cara pues se pueden malinterpretar tus ideas, frases o intenciones, pero es ahí cuando se ve el “odio”: no eres de los suyos, no los entiendes, no tenéis ni idea “putos españoles”, “fachas asquerosos”…
En el día a día eludís hablar de estos temas para no tener que enfrentaros o discutir…….
Últimamente,  sí.
¿Cómo crees que puede acabar todo esto?
Esperemos que bien,  pues sería terrible que esto acabase en enfrentamiento. Espero que desemboque  en una negociación y se llegue  a entendimientos, sería lo mejor, pero están muy lanzados.
Pero esta percepción de “España nos roba”, ¿realmente ha calado en toda Cataluña?
Si, bastante. Sobre todo en muchos jóvenes sin conocimiento real de lo que ocurre. “España” le llama  al resto del país, yo siempre he escuchado decir España y Cataluña como si se tratase de países distintos,  y eso se aprende de oírlo a diario.
Y todos los mensajes, que dicen del miedo, “no entrar en la UE, que sí corralito”, no sé, me da la impresión de que no están calando….
Sí.  No le tienen miedo a nada, les oyes hablar como si todo fuese a salir bien; ¡¡ por favor!! , para todo “negocio” o “singladura” debemos poner en la balanza los pros y los contras, costes y beneficios, porque los sentimientos y la felicidad no nos dan de comer. Algunos dicen: “¡Yo me la juego!”…, pues que quieres que te diga? ….. ¡Juégatela tú!......,  ¡¡con mi futuro y el de mis hijas no juegues!!
¿Te sientes presionado, acosado, minusvalorado….?
Acosado y presionado no, quizás minusvalorado por mi condición de hacerme sentir extranjero en mi propio país,  y eso es lo que más me duele. Insisto, nunca he tenido problemas,  pero ese sentimiento que ellos tanto defienden, no entienden que tú lo puedas tener por todo el país, te llaman facha…si llevas una banderita española en el reloj, eres un facha…sin embargo ellos van con la estelada en la camiseta, en el bolso, en los zapatos y ellos no son fachas catalanes?
¿Dónde crees que puede estar la solución, si la hay?
En temas políticos…es complicado pues aquí apelan a un tema de sentimientos,  y esos sentimientos profundos, extremos, etc. nos llevan a que sea muy complicado. Tengo fe en que se sienten y hablen, hablen y hablen hasta llegar a un acuerdo, pero ahora mismo está el agua revuelta.
Eres una persona, quizá “rara avis” que te has manifestado claramente a través de las redes sociales,  eso, los que te conocemos lo valoramos mucho porque no debe ser fácil….
Algún que otro enganche dialectico ha habido,  pero al final se queda en eso, no se intenta convencer a nadie,  pero que ellos digan que los ciegos somos los demás… ¡¡son ellos los que se quieren tirar al abismo!!
Ninguna encuesta da mayoría de votos al independentismo, en ningún caso llegan al 47% de los casos, pero, chechu, ¿dónde están esos, como mínimo, 53% de unionistas?
Mayoría silenciosa que llaman. Creo que somos gente normal que deseamos el bien para todos, pero que dan más cabida a tener unas buenas mejoras sociales, menos paro y pagar impuestos normales para tener prestaciones normales. Habla catalán si te apetece, pero no me obligues a mí a hacerlo.
¿Crees que una posible independencia pudiera hacer peligrar tu puesto de trabajo, por una posible deslocalización, o también crees que son sólo mensajes “del miedo”?
Esa es una de las dudas que muchos nos planteamos, aunque si ocurriese que el día 28S se declara la Independencia,  habrá unos meses de adaptación y ahí  se vería,  pero es complicado.
¿Cómo vivisteis en tu familia la “diada”?...
En casa,  y viéndolo en la televisión;  por cierto TV de todos los catalanes y que pagamos todos, no al servicio de la independencia. Se ha hecho de la Diada la fiesta de los independentistas
Realmente, crees que hay una mayoría silenciosa de personas como tú, con las ideas claras, pero que no se manifiestan en la calle, etc……o la calle y los medios de comunicación catalanes están copados por el independentismo
Al menos a mí,  me hacen sentir como que soy un mal catalán,  o que estoy contra Catalunya…. y resulta que llevo 23 años trabajando y pagando impuestos  en Catalunya…¿es que soy un mal catalán?.  Es más catalán un “rastas” que no ha cotizado en su vida pero catalano hablante y con la estelada como camisa?
Muchas veces lo que llega  es un cierto hostigamiento al idioma castellano, ¿realmente existe, o es una exageración de “los de Madrid”?.
No  hay problemas con el idioma. Otra cosa es que llegues aquí por primera vez y vayas a algún establecimiento y te hablen en catalán…como es normal, y a ti te siente mal, enseguida cambian al castellano. Sería injusto si dijese lo contrario. En cuanto a los colegios, sí que se habla todo en catalán pero eso es debido a la inmersión lingüística que se aplica, sin embargo dicen que hay libertad de pedir más horas de castellano pero que se lo digan a las familias de Balaguer o Mataró que casi se Los comen por “Querer cambiar todo el sistema” por culpa de una sola familia…
Otra pregunta, ¿qué emisoras de televisión sueles ver (tv3, o españolas…..)
Nacionales y privadas, aunque reconozco se en ocasiones tienen  buenos programas….. pero se les ve mucho el plumero
Alguien dijo, no hace mucho, que debería recuperarse el servicio militar. Era, con todos sus inconvenientes, una fuente de relaciones personales   donde todos, gallegos, catalanes, vascos, andaluces, compartían una etapa de su vida, y seguramente esa convivencia propiciaba una cierta empatía, que, en cierta forma se ha perdido. Nos hemos aislados. ¿Volverías al servicio militar obligatorio?
Pregunta complicada a alguien que ha sido militar desde los 18 años  para buscarse un futuro, pero que adquirió allí muchos valores de los que se carece actualmente. A muchos chavales no les vendría mal unos meses de “mili” para espabilar y saber lo que es la convivencia, la amistad y la responsabilidad. Ya no hay amor a la patria, solo para el futbol.
¿En algún momento te has planteado abandonar Cataluña?...
Actualmente no, pues tengo aquí mi vida montada, mi trabajo, mi casa…. pero mi ilusión y más la de mi mujer, sería volver a la “tierriña”, una vez jubilados,  y acabar allí con lo que he conseguido a lo largo de mi vida laboral. La tierra siempre tira. Mis hijas se han criado sin familia, quiero decir que  únicamente han tenido el cariño y el trato diario de sus padres y eso es duro, muy duro.
¿También has sentido en España, en cierta forma, el rechazo hacia lo “catalán”?
Vaya por delante que agradezco a toda la gente que trabaja conmigo, y que he conocido aquí, que jamás me han hecho sentir mal en esta tierra…., y, sí, me duele que he tenido paisanos que al invitarlos a venir a Catalunya nos han dicho que no,  pues no le gustan los catalanes,  o que no quieren  brindar un fin de año con cava por ser catalán;  eso nos dolió,  pues mis hijas son catalanas y yo mismo soy catalán,  legalmente hablando;  eso tampoco debe ocurrir.
SI quieres añadir cualquier cosa……
Visca Catalunya y viva España.
Pues muchas gracias a Chechu por acercarnos a la realidad que se vive en Cataluña.


21 septiembre 2015

Retomamos las entrevistas, y en esta ocasión vamos con una de las que más me apetecían. Por muchas razones. Y no es la primera ( entrevista)  que le hago al protagonista ( ver aqui entrevistas anteriores). Se lo merece.  Se trata de Aarón Rey, actualmente jugador del Rácing de Ferrol, al que llegó procedente del Galicia de Caranza, donde pude ser un observador privilegiado de  su progresión como futbolista, y, sobre todo,  como persona. En lo primero, su fichaje por el Rácing lo avalan, y en lo segundo, los importantes valores que atesora. Valores cada día mas en desuso, pero que en el caso de Aarón fueron seña de identidad.  Lo dije, y publicado está, chavales como Aarón son los que hacen que tantas y tantas horas dedicadas de forma altruista merecieran la pena. Verlo, hoy, en el Rácing, es una alegría personal, y estoy convencido de que muchos de mis compañeros en el Galicia comparten esta visión. Hablamos con Aarón Rey Sánchez
Bueno, en primer lugar, cómo te va en el Rácing de Ferrol
Me va muy bien, estoy contento.  Confían en mí, y me tratan muy bien.

Creo que entrenas con el primer equipo, pero juegas con el juvenil ...
Si. Cuando aún estaba en el Galicia,  y estábamos tratando el fichaje,  me dijeron  que, si hacía las cosas bien,  me premiarían  con entrenar con el primer equipo toda la temporada y jugar con mi categoría, y así está siendo. Estoy muy contento.
Has sido un jugador franquicia en el Galicia, no sólo por la calidad que tienes, sino por tu compromiso innegable con el club. Sin embargo, no crees que debiste haber salido antes, en cadetes quizás, al Rácing, que ya por entonces estaba interesado en ti……
….Pues no lo sé ;  es posible que sí , pero yo consideraba que era pronto para cambiar de aires y estaba muy cómodo en el Galicia , me desenvolvía mejor en casa y competía a buen nivel , y creo que  aún seguía aprendiendo cosas.
Te lo pregunto porque una vez, una persona a la que aprecio mucho, por entonces director deportivo del Celta de Vigo, Javier Maté, me dijo que un jugador debía dar el salto a una escuela de primer nivel, caso del Depor, Celta o Rácing, como mucho en etapa cadete. Aducía que, en etapa juvenil podía ser demasiado tarde, por un tema de vicios adquiridos……… 
Es lo que te decía antes, pero además, es que para mí fue en el momento oportuno, porque ahora ya soy bastante maduro para mejorar y ganar detalles del primer equipo del Racing, donde creo que voy a aprender mucho, física y técnicamente.
De todas formas, parece que el Rácing, y más en concreto Juancar, están apostando fuerte por ti, ¿te haría ilusión debutar en el primer equipo en partido oficial?
Sí,  claro. Es muy bonito competir a ese nivel y ver que te apoya tanta gente;  es un cambio gigante de una categoría a otra, pero  me gustaría mucho, claro que sí.
Llegado el caso, imaginemos que debutas, ¿en quién pensarías?, o dicho de otra forma, ¿a quién le debes haber llegado hasta ahí?
¡¡  Le tendría que dar las gracias a tanta gente que me quedaría corto!! , ¡¡¡ a tantos entrenadores y directivos que creyeron en mí !!!. Pero ya sabes que la persona que más me enseñó cuando estaba madurando en el fútbol fue SINDO,  siempre le estaré agradecido.
En todo caso, siempre se dice, y yo lo creo, que no se deben dejar de lado los estudios, ¿ cómo llevas eso ?
Por ahora lo llevo todo en orden, ¡¡  también me presionan por eso en el Racing!!  Estoy empezando segundo de bachiller para  adultos por las tardes, para poder entrenar por la mañana.
En su día, te entrevisté para la web del Galicia de Caranza. Por entonces, no sólo destacabas en el fútbol, sino que eras campeón gallego de judo en categoría infantil, subcampeón gallego en categoría cadete… ¿sigues compitiendo, o lo has dejado ?
Lo dejé el año pasado, no se puede dedicar el 100% a dos deportes;  en su momento me tuve que decantar por uno,  y fue el fútbol; además, es  que no tengo tiempo , acababa muy cansado físicamente haciendo las dos cosas.
No sé si en el Rácing saben de tus cualidades para el deporte, y en concreto el gran nivel que tienes en Judo. Dices que lo has dejado, pero, si tuvieses la intención de compaginar ambas actividades, ¿te permitirán competir y compaginar?
Pues no lo sé , pero aunque me dejaran no tendría tiempo. Con el Rácing entreno de  lunes a viernes por la mañana y estudio por la tarde.  No lo podría compaginar. Está descartado.
Creo que tu hermano, Roí, otro gran jugador,  actualmente en el Numancia de Ares, pero criado en el Galicia de Caranza, también es un gran competidor de judo, ¿quién es mejor?
Ahora ya no nos peleamos tanto… jajaja ; antes en judo había más contacto , somos muy distintos tanto en fútbol como en judo;  él es más fuerte y más explosivo,  y yo tengo más técnica , pero pocas veces le ganaba, y en fútbol si me la echa a correr no la huelo…..
Una vez, un director deportivo de prestigio, me comentaba que subir a un jugador juvenil al primer equipo, y después devolverlo, por así decirlo a su equipo natural, podría ser contraproducente. Vamos, que podría llegar a creérselo, y bajar su rendimiento. ¿Aarón tiene claro cuál es su sitio en el Rácing?
Eso me lo tienen avisado mucho, pero yo creo que cuando voy con mi equipo, intento hacerlo lo mejor posible y ayudar a que el equipo juegue mejor y dar mi mejor papel;  si que es verdad que a veces me acomodo, pero siempre quiero hacerlo bien.
Excluyendo a tus actuales entrenadores. ¿Un entrenador , o varios,  que te hayan marcado en tu etapa en el Galicia de Caranza …
Sindo.  Le tengo un gran aprecio, es especial para mí,  pero si te digo la verdad, es que no me acuerdo de un entrenador que dijera, “este año no me sirvió de nada fue un año perdido;... todos me enseñaron fundamentos, alguno más que otro”.
Los que lo conocemos no nos extraña, pero para los que no lo conozcan, por qué es tan especial Sindo...
…No sé. En mi opinión , su forma de tratarte y de confiar en ti , su personalidad y la forma de enseñar a niños , que no es nada fácil, lo hacen  muy grande y especial.
¿El mejor jugador con el que has jugado ?
Kevin Steven,  seguramente.  Cuando era alevín y me subían a jugar con ellos, siempre me llamó la atención.
El año pasado, aunque ya estaba alejado del día a día, sí que seguía los resultados del Galicia. Fue muy sorprendente la mala temporada del juvenil Nacional, porque estaba convencido de que había equipo para ascender, lo mal que lo pasasteis, ¿ qué fue lo que pasó, desde tu punta de vista ?.
Hubo una etapa en la que estábamos arriba y necesitábamos ganar para colocarnos en los puestos de  ascenso……y no nos salieron  las cosas;  así 4 ò 5 partidos seguidos , y cuando te cambia el papel y pasas a estar ahí abajo , los entrenamientos son más difíciles y la motivación sufre.
 Hubiese sido un gran palo descender, ¿no ?
Sí,  mucho.  Perdimos partidos tontos, yo creo que ese equipo no debería estar ahí abajo nunca.
¿Cómo ves la liga Nacional este año ? ….
Aún es muy pronto, solo vi a cuatro (4) equipos de la liga nacional, pero seguro que va a ser una liga muy ajustada;  habrá 6 equipos que se descuelguen y luchen por el ascenso , y esperemos estar entre esos.
¿Objetivo del Rácing juvenil?
El objetivo es ascender, pero no se sabe lo que va a pasar más adelante; si el equipo es serio,  pelearemos por ello.
¿ Cómo ves a tus ex compañeros del Galicia ?
Pues ya los vi jugar un par de veces y me gusta el equipo, es bastante similar al del año pasado. Un buen equipo,  que va a ser duro de pelar.
Lógicamente, con tus antecedentes deportivos,  te hago la pregunta, ¿qué ha representado para ti el Galicia de Caranza ?
Para mi el Galicia de Caranza lo fue todo ; me enseñó , desde a darle patadas a una pelota, hasta lo que soy ahora , porque llevo dos días en el Racing  y aún me queda mucho por aprender de este club .Le tengo mucho aprecio al Galicia de Caranza  porque conmigo se portó de diez (10), es muy especial.
Popo, actual jugador del Viveiro, con 33 años, y que salió de la cantera del Galicia, ha dicho que espera retirarse donde todo empezó. ¡ Soñemos ! ……….imaginemos un gran futuro para Aarón…..¿ te retirarías en el Galicia ?
Me encantaría retirarme ahí en muchos años, si eso significa que llegué a jugar algo claro;  lo haría encantado.
Supongo que llegar al primer equipo del Rácing es un sueño, pero, ¿cuál ha sido el sueño cumplido de Aarón en todos sus años de fútbol base en el Galicia ?
Creo que el que me valoraran “mejor jugador” tres años seguidos en los torneos de pretemporada en Caranza ( donde iban los mejores equipos gallegos, todos con grandes jugadores), me hizo mucha ilusión.
En pretemporada  ya jugaste con el Rácing, y haciendo buenos partidos, ¿ qué sentiste?....
No tuve mucho tiempo  porque todo iba muy rápido, pero me facilitó mucho las cosas que repartieran minutos  y oportunidades. Tuve suerte en jugar el primer partido junto con Iván Forte en el medio , es mucho más fácil jugar con uno bueno al lado , te ayuda mucho y te aconseja ; lo demás fue rodado .
Juancar apostó fuerte por Aarón, y no de ahora, sino que siempre creyó en ti, ¿qué tal con Juancar?
Muy bien.  Hablamos de cómo me va,  y si estoy cómodo, siempre está disponible por si me pasa algo, pero no sólo él….Manel...todos en el club. En el Rácing todos se preocupan por mí.
Desde que te vi por primera vez, en alevines, siempre me dio la sensación de que Aarón salía al campo a disfrutar. Quizá esa era la mayor característica tuya, pero ahora, en el Rácing, eres consciente de que no vale con eso, que se requieren más cosas....
Ahora  no vale sólo con disfrutar, aunque es muy importante también , porque si vas con ilusión,   le pones más ganas e intentas hacerlo lo mejor posible , pero  luego hay que  hacer caso a las indicaciones,  intentar  hacer cosas y no esconderte.
En  la entrevista que te hice, siendo cadete, me decías que uno de tus defectos era que defendías mal….¿Cómo lo llevamos ?
Sí,  no es mi punto fuerte jajaj ….por eso me está costando bastante;  años atrás me estaban poniendo de media punta y extremo,  e incluso de delantero , pero fue llegar al Racing y ponerme de medio centro , me estoy acostumbrando y lo tengo que mejorar claro .
Siempre has sido un jugador con talento, ya desde tu época de alevines, en la que entrenabas con el Deportivo, pero pienso que donde ofreciste tu mejor versión fue en Infantiles y cadetes. Ahí, adquieren importancia varios entrenadores, Miguel, Juanjo y Mahía, Analizamelos...
Fueron entrenadores que me enseñaron conceptos diferentes, por la posición en la que jugaba, y por la diferencia de entrenamientos que planteaban; a Miguel le gustaba entrenar con el balón, y jugar al fútbol; a Mahía y Juanjo, también les gustaba jugar con el balón, pero el físico era una parte muy importante para ellos, y en ese aspecto metían mucha caña. 
Pues hasta aquí la entrevista a un chaval al que le tengo un gran aprecio, y al que siempre recordaré como un niño con valores, como compromiso, seriedad, honestidad, respeto, agradecimiento, y  que disfrutaba jugando al fútbol. Que tenga suerte, simplemente. 







02 septiembre 2015

En esta ocasión, vamos a entrevistar a un jugadorazo, pero que destaca porque es mejor persona. Tengo que decir que no tengo con él una relación diaria, apenas nos vemos en momentos puntuales, pero "popo" es de esos chavales que te hace sentir cómodo, que se hace querer: cercano, humilde, y con muchas cosas que contar en el ámbito del fútbol. Hace tiempo que deseaba entrevistarlo, y nunca se dió la circunstancia. Ahora, me parecíó el momento oportuno. Creo que el personaje tiene mucho que contar, a nivel deportivo y humano. A nivel deportivo, porque es un jugador que ha llegado a un cierto nivel; además,  con éxito, pues ha sigo protagonista de varios ascensos históricos, el último con el Galicia de Mugardos, sin olvidarnos del Somozas;  y a nivel humano, porque es ese bagaje el que nos permite aprovecharnos de su experiencia y que nos cuente cosas.....
Comenzamos..
Jose, para todos los que no te conozcan a fondo, ¿ cuál ha sido tu trayectoria ?
Pues empecé, como casi todos, en el equipo del cole, en el Lestonnac ( foto en la parte inferior) , y , posteriormente,  el Galicia de Caranza nos fichó a todo el grupo para su equipo de fútbol 11,  en categoría alevín; allí estuve hasta acabar cadetes, excepto un año que me fui a jugar al Club de campo; luego,  pasé  por los juveniles del Rácing, hasta acabar las categorías inferiores.
En senior comencé en el Galicia de Caranza, que por aquel entonces era el filial del Rácing, hasta diciembre , pero en diciembre me marché  para O Val, donde estuve esa temporada y otra mas, en la que alternaba los entrenamientos con el Rácing de Ferrol ( que por aquel entonces estaba en 2ª,  el año de Cuéllar, Ramis, Toril,etc..).
Luego,  pasé 2 años en Betanzos, en mi primera experiencia en 3ª ; posteriormente,   volví para el
Val, en 3ª también, retorné  a Betanzos por el descenso de O val,  aunque a mitad de temporada me marché  para Somozas a Primera Regional , donde conseguiría dos ascensos , a preferente  y 3ª ,  y estaría cuatro (4) temporadas mas en tercera, y luego volví a O val en preferente,  y luego al Mugardos 2 años,  consiguiendo en la segunda temporada  el ascenso a 3ª; este año, como ya sabes, comencé en Mugardos,  pero cambié  por Vivero, club en el que estoy actualmente.
¿Por qué dejas el G. Mugardos, ahora que jugaríais en tercera ?
Porque sin decirme nada, los entrenadores  me lo dijeron todo. Vi que no iba a tener el rol que a mi me gustaría, y con 32 años,  casi 33,  y un niño, si le quito tiempo a él, es por jugar, que es lo que me gusta, no para ver los toros desde la barrera. Así que preferí apartarme a un lado y probar suerte en otro sitio.
Siempre oí maravillas de la afición y directiva del Galicia de Mugardos…..
Tengo que decir que la directiva se portó  de "diez" (10) conmigo,  intentaron convencerme de que
cambiara de opinión,  pero la decisión era irrevocable, y el club me facilitò  la salida para que siguiera disfrutando de lo que me gusta.  Ellos saben el cariño que les tengo,  y por mucho que me fuera, saben que sufro con ellos desde la distancia cada derrota como si fuera mía.
¿ Por  qué Viveiro ?
Porque fue el que mas fuerte apostó por mí, y porque es un club histórico en el fútbol gallego.( Pincha aqui para ver la crónica del último partido del Viveiro, donde popo fue protagonista con gol de la victoria).(Pincha aqui para ver la publicación de su fichaje por el Viveiro).
¿Cuál es el objetivo del Viveiro? , o dicho de otra manera,  “popo”  ficha para ayudar al equipo, ¿ a qué?
El objetivo es salvar la categoría, que fue lo que me dijeron a mi el primer día,  pero yo no me conformo con eso, el tiempo nos pondrá en el sitio que merezcamos , pero a día de hoy, si pensase que íbamos a quedar de 10º  no habría firmado, si me meto 700 km a la semana es por volver  a hacer algo bonito, ¿que puede salir todo lo contrario y luchar por la permanencia hasta el ultimo partido?...., si,  también!, ¡¡ pero yo voy con esa ilusión de luchar por estar arriba!!.
En el Galicia de Caranza, todos desean que juegues y acabes allí tu carrera ……
Pues este año estuvo muy cerca, de hecho empecé a entrenar con ellos, y si no llegara a salir lo del Viveiro, ellos sabían que era la primera opción. Lo que tengo claro es que cumpliré lo que siempre le dije a Kike,  y es acabar allí.
Eres un hombre con la vida encarrilada, tienes un trabajo estable, una familia….cuando me enteré de tu fichaje por el Viveiro, pensé ¿qué necesidad tiene Popo de más viajes, entrenos, etc, ¡ con lo bien que vivirías en el Galicia !!
Pues,  por lo que te dije antes, me gustaría volver a intentar  vivir lo mismo que el año pasado en Mugardos, aunque sé  que es dificilísimo, pero prefiero lamentarme  porque no salga bien, que lamentarme de no haberlo intentado.
El entrenador que más ha influido en “Popo” como futbolista….
Muchos,  la verdad: Jano, que fue uno de los primeros, Piño Amado ( que me volvía loco,jeje), Antonio Serantes, Rivera y Roberto Amado, pero sobre todos los 2 últimos:  Arteche y Stili. ¿Por qué?, pues porque me cambiaron a una posición que nunca pensé  que me pudiera gustar tanto, la de medio centro. Y me dejaron jugar tranquilo,  sin restricciones.
No sé si relacionado, ¿ el entrenador del que guardas mejor recuerdo ?
Puede ser que con Stili, por todo lo vivido, y eso que yo reconozco que soy un tío difícil, y al principio, que me cambiaba seguido, me cabreaba un montón, y nunca,  pero nunca,  me lo tuvo en cuenta, porque él sabia que a los 5 minutos estaba arrepentido. Hay muy pocos entrenadores que entiendan tan bien al futbolista como lo hace él.  Es un entrenador que “trabaja” a su equipo, estudia minuciosamente al rival, un trabajador incansable, y una persona "diez" (10), ¡¡ que es lo más importante!! . Me fue ganando poco a poco , y puedo decir que,  hoy por hoy , es uno de los grandes amigos que me ha dado el fútbol, y que si me necesita para algún equipo allí estaré sin dudarlo, al igual que en cualquier faceta de la vida que no sea el fútbol. (Aunque ahora es un entrenador caro y no creo que necesite de un futbolista en el ocaso de su carrera.... jeje).
¿ El mejor recuerdo del fútbol ?
Creo que esta última temporada, la unión que formamos todos: el equipo, la directiva, y afición, ¡¡ fue brutal!!! . ¡¡ Difícil que se vuelva a repetir!!!
Y el peor…………
Sin duda,  mi salida del Somozas; creo que ni mi cuñado ni yo merecíamos esa salida después de todo lo que le habíamos dado a ese club.
Hasta cuando tendrás cuerda…………
Hasta que el cuerpo aguante, o la familia me deje; para mí es una droga, sigo teniendo la misma ilusión que el primer día, así que si las lesiones me lo permiten,  y mi familia también, puede que siga disfrutando un par de años mas.
 ¿Seguirás como entrenador?
No lo creo, no me llama mucho.
No sé si desde la lejanía, pero, ¿cómo ves el fútbol base actualmente?
Me da mucha pena como se está tratando la formación de los niños. Estuve entrenando hace 2 años,  niños de 7 y 8 años, y las actitudes de entrenadores, padres y directivos......a  veces me daban ganas de dejarlo  todo. Los niños tienen que disfrutar jugando, el resultado es lo de menos, e ir progresando poco a poco. Muchos  de los entrenadores supeditan el resultado a la felicidad de los niños, y yo por ahí no paso (conmigo jugaban todos el mismo tiempo , aunque a veces se me escapara el partido por sacar algún niño menos dotado que otro,  y luego, encima,  tener que aguantar la cara del padre que cree que el suyo es muy bueno,  y perdió por mi culpa .Al igual que los clubes,  que prefieren hacer un equipazo que sea campeón,  y otro en la misma categoría muy flojo, por ir al provincial con el primero  y que el segundo, desgraciadamente, lleve goleadas cada semana, con el correspondiente disgusto para los niños, en lugar de hacer dos equipos equilibrados que compitan de tú a tú con el resto.
Tú, que has jugado a un cierto nivel, semiprofesional,  crees que el fútbol está tan mal  como algunos piensan (resultados amañados en las últimas jornadas, primas por perder, equipos que no pagan, etc...
Si, yo gracias a Dios he tenido la suerte de estar en equipos que,  aunque en algunos casos tardaron, siempre han cumplido con lo que me han prometido, pero me parece lo peor que no cumplan con lo que prometen.
Y en cuanto a lo de los resultados igual, tengo que decir que yo estoy a favor de las primas cuando son por ganar, porque ya es tu obligación, pero si además te dan un incentivo, a nadie le amarga un dulce.  Con lo de dejarse perder por dinero, si es que estoy totalmente en desacuerdo, destroza la esencia del fútbol.
Pero las deudas, los amaños y demás cosas negativas, existen como en cualquier faceta de la vida, solo que el fútbol, es el deporte rey por excelencia, y siempre tiene muchas mas trascendencia y repercusión en los medios que otra cosa… De fútbol, del tiempo y de Medicina…todo el mundo opina,jejeje.
Cuando era un chaval, allí en Asturias, recuerdo que ir a jugar a la cuenca minera era terrible, no había arbitraje bueno, sabías que era complicado puntuar. Y era difícil que un árbitro se sustrajera de ese ambiente, casi bélico.  Supongo que aquí la cosa sería parecida. Fíjate como han cambiado las cosas, y es opinión personal,  que después de tantos años en el fútbol, creo que a dia de hoy son el estamento más preparado.....
Bueno,  yo ahí discrepo;  reconozco que los hay preparadísimos, como es el caso de Ricardo Landrove, aquí en Ferrol,  o los hermano Iglesias Villanueva, y con los que puedes hablar en el campo, pero como en todos lados hay de todo… ; los hay que no les puedes casi ni mirar, tienen una prepotencia y una falta de respeto hacia al futbolista total,   y los más jóvenes o recién ascendidos , son los peores, porque se ponen como una” pantalla”,  porque así piensan que se  les tendrá más respeto, y es todo lo contrario.
Bueno, pero eso es porque eres muy protestón.....jajajaj
Yo me reconozco un protestón en toda regla, pero también te puedo decir que soy el primero que los voy a felicitar al acabar el encuentro si observo que ha sido educado con los 22 jugadores, ha permitido que hables con él,  y ha entendido que a veces te has alterado con una decisión y no te ha sacado tarjeta porque entiende que estas al 200%. No entiendo porque piensan , algunos,  que por hablarte con tono autoritario o amenazante, les vas a tener mas respeto.
Desde luego, con tu experiencia poco puedo discutir....
A ver, es  igual que en todos los estamentos, trapos sucios hay en todos lados, continuamente escuchas que los ascensos y los descensos de los árbitros es una cosa nada transparente, muy opaca, que va más por amiguismo que por méritos.... Lo que tengo claro es que hay que respetarlos, porque son una parte importantísima del juego, y que por muy mal que lo hagan, que yo creo que muchas veces lo hacen sin querer, nunca se puede llegar a ofender y muchos menos a agredir a ninguno de ellos, porque como nosotros, son personas y se equivocan, y que pueden tener a su madre, novia, mujer e hijos incluso en la grada, y no tienen porque escuchar esas barbaridades que se dicen de ellos, como de nosotros en algunas ocasiones.
Te decía lo de la formación de los árbitros porque me da la impresión de que es un gremio en el fútbol a los que se les ha exigido un cierto nivel, sobre todo estos años. Al hilo de esto, ¿no crees que la titulación de los entrenadores, era una asignatura pendiente?
Para mi, no; yo prefiero un ex futbolista, que sabe como estas en cada momento, que ha vivido las mismas sensaciones que tú, y no un tío que porque se estudie un libro, te vaya a decir de que va esto, o que te explique como pegarle a la pelota, y luego lo ves tu y “llora la pelota “ cuando él lo hace!!.  Un obrero,  sin tener la carrera de arquitectura, te sabe hacer una casa, un arquitecto te la puede diseñar,  pero hacerla ya es otra cosa.  Para mí , el fútbol es lo mismo.
Lo que si se debería de hacer es un psicotécnico, porque existe cada individuo al frente de niños pequeños, que da pena ver como los tratan y las cosas que les mandan hacer….
Por cierto, ¿ de qué equipo es popo ?
Real Madrid
¿ Cristiano o Messi ?
Ninguno de los dos. Yo soy más de los Zidane, Laudrup, Arda; De la Peña, Isco; Guti, James, Djalma,  Paadin …los jugadores diferentes…los que parece que no están, pero cuando aparecen te hacen pensar  que ha merecido la pena pagar la entrada por esos 10 segundos de placer,,,
 ¿ Música?
Vetusta Morla, Víctor Manuel, Manolo García, Joaquín Sabina; Pereza….casi todo música española…aunque a veces,  para activarme,  me gusta escuchar un poco de regaetton
¿Una película?
“Cadena Perpetua”….. no me canso de verla….
¿Una Actriz?
Sandra Bullock
¿Cuánto te duran unas botas?
Pues ahora,  como sabes ..soy papa …e intento que me duren lo máximo, porque prefiero gastar el dinero en caprichos para mi hijo, que en caprichos para mí. Aun así suelo comprar unas botas cada temporada, un año aluminio, otro goma. Eso si, compro botas de años anteriores, que salen más baratitas. ( a la izquierda, foto con su hijo)
Una jugada tuya que recuerdes con cariño...
Mi debut con el Galicia de Caranza,  en liga gallega Cadete (antes no existía división de honor), Salí al campo de suplente, contra el Villalbés  creo recordar, y el primer  balón que toqué  le metí una “cuevita” al portero.  Fue un año increíble,  que comenzó de la mejor manera posible.
Una jugada que prefieres olvidar…..
¡¡ Olvidar ninguna!!. Las cosas malas es bueno recordarlas, para que no te vuelvan a ocurrir, o no vuelvas a cometer el mismo .
¿Qué le debes al fútbol ?
La cantidad de amigos  que he conocido gracias a ella,  la pelota.
¿Por qué te ha hecho sufrir el fútbol ?
Pues,  en una final de Juveniles de Ferrol, recien terminada  la temporada con el cadete del Galicia de Caranza,  y me dijeron si podía ir a jugar la final con los juveniles,  accedí encantado, y cuando iba a saltar al campo,  a falta de 15 minutos..desde la grada se escuchó: “ahí sale el recomendado” ...con 15 años es muy duro escuchar eso…lo malo es que siempre me ha pasado …pero,  ¿sabes que te digo? …que estoy orgulloso de ser hijo de José Luís Méndez, directivo del Rácing durante 25 años, nieto de Perniche  y cuñado de Gontzal Sueiro, ex jugadores del Rácing de Ferrol, y creo que al contrario de lo que la gente piensa, muchas veces me ha perjudicado mas que beneficiado, pero a mi me da igual, yo soy José Luís  o “Popo”, para lo bueno y para lo malo, y me siento orgulloso de donde vengo,  y de lo que he realizado con mi esfuerzo.
Hoy en dia, en el fútbol profesional, quién no tiene representante no mama?
Desgraciadamente si, y ya no solo representantes, los periodistas  en muchas ocasiones son los que mueven a los jugadores de un sitio a otro… A veces es mejor caer en gracia que ser gracioso.
Bueno, pues para terminar, si quieres añadir algo, hazlo sin problemas.....
Nada, solo quiero darte las gracias por esta entrevista,
Gracias a ti, Popo, por dar a conocer todo tu bagaje y experiencia en el fútbol.  Y una petición o ruego: ¡ acaba en el Galicia de Caranza !!.







01 septiembre 2015

Los organizadores del torneo también nos han facilitado todos los pormenores de su torneo, normativas, equipaciones, arbitrajes,  organización, todo lo concerniente al servicio de catering, etc.......

Los podéis consultar, directamente en la parte inferior, o bien, a través de los siguientes enlaces, 

Descarga, pinchando aqui, la hoja de inscripción ( importante para todos los equipos participantes)
Descarga, pinchando aqui, todos los equipos participantes.
Descarga, pinchando aqui, todas las normas, y detalles del torneo. 
Descarga, pinchando aqui, carta presentación del torneo. 
  • O torneo  celebrarase  nas categorías de   Benxamín e Alevín.
  • Desenrolarase nas instalacións do Estadio Municipal de Río Seco, en tres campos  de herba natural.
  • O torneo  iniciarase  os dous dias as 9 da maña e finalizará coa entrega de premios que está prevista sobre as 20.30, unha vez finalicen as finais das distintas categorías.
  • Para os participantes habera servizo de catering composto por dous platos postre e bebida:

                1º Plato, pasta con tomate.
                2º Plato, milanesa de polo con patatas.
                Pan , postre e bebida.
Necesitando confirmación antes do día 1 de setembro os telefonos 656.954.416 ou 617.074.382. ou o correo secretaria@naronfreixo.com
  • Para os asistentes haberá  servizo de catering ó precio de 13 Euros.

                1º Plato Paella.    
                2ºPlato Churrasco.
                Agua, Viño,  Gaseosa, Postre e Café .
  • Tamén haberá  bocadillos quentes ó precio de 3 Euros.

 Resultaríanos  de gran utilidade que nos enviades cuberta a folla  de inscrición que se adxunta con obxeto de organizar a loxística do torneo.
A continuación, axúntamos o  regulamento do torneo, horarios e calendario de cada categoría, así coma unha folla de inscrición dos equipos, que rogariamos no la devolveses cuberta antes do día 4 de Setembro antes das 21:00 horas.


Para calquera tipo de dubida poden poñerse en contacto con la S.D.C.R NaronFreixo a  través das seguintes persoas de contacto  os telefonos       (Juan Carlos: 656.954.416 ,  Rafa: 606.695.253)  e por correo electrónico a direcciondeportiva@naronfreixo.com
También, nos han facilitado datos acerca del reglamento y otros temas 
REGULAMENTO

1.       REGRAS

  • O torneo será xogado de acordo cas regras da FIFA e as adicionais da RFEF, a excepción de los detalles que se explican neste regulamento. 


2.       FORMATO DO TORNEO

  • O torneo se  compón de dúas fases en cada categoría.
  • Na primeira fase  todos os participantes se dividiran en grupos os equipos de cada grupo xogarán contra o resto de equipos do seu mesmo grupo garantíndose de esta forma un mínimo número de partidos.
  • Pasaran a unha segunda fase eliminatoria os clasificados en primeiro e segundo lugar na fase de grupos, excepto na categoría benxamin que pasaran a esta segunda fase os primeiros , os segundos e os catro mellores terceiros.
  • • Cada partido ganado: 3 PUNTOS
  • • Cada partido empatado: 1 PUNTO
  • Si o final da primeira fase de clasificación, dous o mais equipos  sumara o mesmo número de puntos,  procederase a determinar a clasificación dos equipos da seguinte forma:
  • a. Diferenza de goles.  Goles a favor menos goles en contra.
  • b. Goles a favor. Maior número de goles a favor.
  • c. Goles en contra. Menor número de goles en contra.
  • d. Resultado particular entre os equipos empatados.
  • e. Moeda o aire.Ou Sorteo. En caso de seguir empatados.
  • En caso de empate nas roldas eliminatorias e nas finais,  o  partido   decidirase  con tres lanzamentos  desde  o punto de penalti.


3.       DURACIÓN DE PARTIDOS.

 Benxamin.
Os partidos terán unha duración de 20 minutos, nun único tempo.
As Semifinais e a final tera unha duración de 25 minutos , nun único tempo.
Alevin.
Os partidos da primeira fase, cuartos, e clasificatorios do 5º a 8º  serán a un único tempo de 25 minutos.
As semifinais, terceiro e cuarto posto e final serán a un tempo de 30 minutos.
Antes do inicio de cada partido non haberá quentamentos no mesmo terreo de xogo.
  
4.       ÁRBITROS

Todos os árbitros pertencerán ó Colexio de árbitros de Ferrol.

5.       DOCUMENTACIÓN A APORTAR

E obrigatorio que a cada partido se acuda con algún dos seguintes documentos orixinais de cada xogador:
• D.N.I.,  Pasaporte, ou libro de familia.
• Ficha federativa
Cada equipo deberá presentar a folla  de inscrición co nome dos integrantes do equipo na mesa principal do torneo antes das 21:00 do dia 4 de setembro a seguiente dirección de correo  secretaria@naronfreixo.com.
.
6.       FORMACIÓN DE EQUIPOS

Os equipos terán que estar formados por un máximo de 16 xogadores/as,  que poden pertencer a diferentes equipos dun mesmo club, sempre e cando sexan da mesma categoría ou inferior.

7.       PUNTUALIDADE

Deberan presentar a documentación dos equipos 20 minutos antes do primeiro partido, na mesa principal do torneo.
Todos os equipos deberán estar no campo de xogo  10  minutos antes do horario de  inicio de cada partido.

8.       EQUIPACIONS

Si ó árbitro decide que un equipo debe cambiar de camisetas debido a la similitude coas do equipo contrario, ó equipo que apareza en primeiro lugar no calendario deberá cambiar as súas cores.
Recomendase traer dúas equipacions, pola posible coincidencia .
En todo caso a organización disporá de petos para unha posible coincidencia.


9.       PREMIOS

O Final de cada Xornada entregarase os seguintes trofeos en cada unha das categorías:
Os primeiros, segundos,  semifinalistas e  Cuartofinalistas en cada categoría.
O mellor xogador en cada categoría.
O mellor porteiro en cada categoría.
O máximo goleador en cada categoría.
Entregarase unha mención especial o colexio de árbitros o último día do torneo.
Noticias. El Narón Freixo organizará la segunda edición del torneo de fútbol base "Narón Freixo". Si la primera edición fue un gran éxito, qué decir de ésta, con una acogida superior, consecuencia, seguramente, de lo bien que está haciendo las cosas. Hay variaciones con respecto a la pasada
edición. Así, este año se circunscribe a  las categorías Benjamín y Alevín. No habrá torneo en categoría pre benjamín. Eso ha permitido a la organización centrarse en la consecución de grandes equipos para el torneo. . Otra diferencia, valorando y apreciando el gran cartel de la pasada temporada, es la presencia de las mejores canteras gallegas, Celta y Deportivo, X.Oroso, E.F.Viveiro, Galicia de Caranza, Luis Calvo, Imperator, Lalín, Ural, Victoria, y por supuesto equipos de la comarca. A su vez, vendrán  equipos de prestigio de fuera de Galicia: Quirinal, de Asturias, S. Lorenzo, de León, Ponferradina, de León. Pero mejor dar a conocer equipos y grupos, y que sea el lector el que juzgue el nivel de este torneo.

Descarga, pinchando aqui, la hoja de inscripción ( importante para todos los equipos participantes)
Descarga, pinchando aqui, todos los equipos participantes.
Descarga, pinchando aqui, todas las normas, y detalles del torneo.
Descarga, pinchando aqui, carta presentación del torneo.

Por tanto, todo el club está preparado para, como mínimo, repetir el gran ambiente de la pasada temporada.

Si queréis ver el gran ambiente que rodeo la 1ª edición, pinchar aqui 

equipos participantes en categoría alevín, ya repartidos por grupos :

Grupo A
Grupo B
Grupo C
Grupo D
DEPORTIVO DA CORUÑA
S.D. PONFERRADINA
REAL CLUBE CELTA DE VIGO
IMPERATOR
ESCOLA DE FUTBOL DE LALIN
NARON FREIXO B
GALICIA DE CARANZA
RACING DE FERROL
URAL
VICTORIA
ESCOLA DE FUTBOL DE VIVEIRO
QUIRINAL DE AVILES
ANIMAS
XUVENTUDE DE OROSO
NARON FREIXO A
ESCOLA DE FUTBOL LUIS CALVO





y en categoría Benjamín, ya repartidos por grupos, :


VICTORIA
CELTA DE VIGO
NARON FREIXO A
IMPERATOR
XUVENTUDE DE OROSO
DEPORTIVO DA CORUÑA
S.D. O VAL
RACING DE FERROL
CARIÑO
NARON FREIXO C
E.F. VIVEIRO
A.D. MIÑO
C.D. NARÓN
QUIRINAL DE AVILES
NUMANCIA DE ARES
GALICIA DE MUGARDOS
URAL
NARON FREIXO B
AS PONTES
NARON FREIXO D
ORILLAMAR
ORTIGUEIRA
GALICIA DE CARANZA
E.F. LALIN